Ebrulu: Vücudu beyaz, kuyruğundaki tellerin biri beyaz biri siyah dizili veya karışık olan güvercin.

 

E-coli: Tamamen bakteri kökenli bir hastalık olup antibiyotikle tedavisi mümkün olan bir rahatsızlıktır. Güvercinler ve diğer kuşlar üzerinde oldukça etkilidir, eğer önlem alınmaz ise ölümlerle sonuçlanabilen durumlar oluşturur.

Hastalığa neden olan bakteri Escherichia coli’dir. Bu bakteri normalde de güvercinin bağırsak florasında bulunan bir bakteridir.  Fakat sayısal olarak artığında hastalığa neden olan gizli bir tehlikedir. Escherichia coli isimli bakterinin birçok farklı türü vardır. Ondan dolayı serotipler arasındaki ayrım ancak laboratuvar ortamında yapılabilir. 

Hastalık yapan coli türleri öncelikle bağırsağa yerleşerek burada çoğalırlar, bu etapta hayvanın sağlığı yavaş yavaş bozulmaktadır. Akabinde bağırsak duvarını delerek diğer organları istila ederler.

E-colinin belirtileri diğer hastalıklarla, örneğin salmonella ile de karıştırılabilir. Genel anlamda aşağıdaki belirtileri gösterir.

• Sulu yeşil renkli dışkı

• Kabarık tüyler

• Kuyruğun aşağı düşmesi

• Neşesiz buruşuk durma

• Yavaş sindirim hızı ve yemden kaçınma, yemler bütün halinde kursakta durur

• Hızlı kilo kaybı

• Ani ölümler

• Solunum bozuklukları

• Ani felç

 

Eğriceli: Kuyruğundaki tellerden biri çatal olan güvercin. Telin kökü tek, uç kısmı çatallı olur. Eğrice çok az güvercinde bulunur, iyisi de olabilir kötüsü de ama çoğunlukla makbul sayılır.

 

Eke: 1. Yetişkin ve yavru vermiş güvercin. 2. Anaç. 3. Eke yarışmalarında kanat ve kuyruk tüylerini tümüyle değiştirmiş kuş eke kuş sınıfında kubul edilmektedir.

 

Elif: Büyük renk lekesi.

 

Elifli: Başı, kanatları, kuyruğu, beli ve paçaları beyaz, diğer kısımları gök, bozlak, devetüyü ve külümsü gibi değişik renklerde olan güvercin.

 

Emişmek: Dişinin gagasını erkeğin gagasının içine geçirerek kusar gibi başını sallaması.

 

Ense: 1. Yumurta koymak üzere olan dişi kuşu erkek kuşun takip etmesi, kovalaması.

2. Selçuklu ve ganrık türü güvercinlerin kuyruk kısmı. Diğer türler için ense sözü kullanılmaz.

 

Enseli: 1. Selçuklu türü güvercin (bk. Selçuklu). 2. Ensesi geniş olan Selçuklu ve ganrık türü güvercinlerin kuyruk özelliği. Enseli güvercinlerin kuyruklarındaki tel sayısı fazladır. Enseliler topkuyruk olur. Selçuklu türü güvercinlerin tümü enseli olur. Selçuklu türü güvercinler, enseli gök, enseli ak, enseli zidgara, enseli çopur, enseli ala, enseli pal çeşitlerine ayrılır. Enseli ganrıkın ise renk durumlarına göre çeşitleri vardır. Açık ense veya dolması olabilir.

 

Ereğli Gara: Konya'dan Konya Ereğlisi'ne götürülen ve bir süre sonra Konya'ya geri getirilen Selçuklu türü bir çift akkuyruk kara güvercinden çoğalan akkuyruk kara güvercinler. Ereğli'ye götürülen güvercinlerin ikisi de açık ense idi. Şimdi Ereğli garaların dolma veya açık ense olanları vardır. Ereğli garaların göz çerçeveleri geniş, gözleri yeşil veya beyaz, gövdesi siyah, kuyruğu beyazdır. Ereğli garalar oldukça değerlidir.

 

Eserli: Boynu dönük güvercin.

 

Esnek: İşaret parmağı ile başparmağın u harfine yakın biçimde tutularak belirlenen bir ölçü birimi (ortalama 8 cm). Kuşçu bazı güvercin türlerini değerlendirirken bu ölçü birimini kullanır. Bazı güvercin türlerinin göğsü ile kuyruğunun sonu arasındaki mesafe bir esnek olmalıdır.

 

Etkelle: Kendi kümesinden başka kümeslere çok rahat meyil eden kuş.

 

Eşbah: Eşine çok bağlı ve sürekli öten erkek kuş.

 

Eşe Atma: Üretime ayrılmış güvercine eş vurma.

 

Eşe Çekmek: Bkz. Eşe atma.

​

Eşhane: Eş olması için erkek ve dişi güvercinin tutulduğu yuvalar. Yemi, suyu ve iki yuvalığı bulunur.

 

Eşinme: Güvercinin güneşlenirken toprağı eşelemesi.

​

Eşe Vurma: Bkz. Eşe atma.

 

Evcil Güvercin: (Columba Domestica) Değişikliği sevmemeleri, yuvalarına ve eşlerine olan bağlılıkları, yön bulma konusundaki ustalıkları onların belli yerlere kolayca alışmalarını sağlamıştır. Gerek bu özellikleri gerekse farklı bazı nitelikleri bu kuşların insanlar tarafından benimsenmesine ve yetiştirilmelerine neden olmuştur.
Tüm dünyada farklı amaç ve eğilimlerle beslenen evcil güvercinlerin dünya üzerinde 800 kadar farklı ırkı olduğu bilinmektedir. Tüm bu ırklar farklı renk, büyüklük ve özelliklere sahiptir. Bu ırklardan 30 kadarı ülkemizde de yetiştirilmektedir.
Ülkemizde en yaygın olarak yetiştirilen ırk “Taklacı” veya “Mardin” adı ile bilinen kuşlardır. Bunun dışında, Adana, Ankut, Atlas, Azman, Bağdat, Bango, Baska, Bayburt, Bayramlı, Bursa, Çakal, Dolapçı, Domino, Dönek, Gökela, Hünkari, İskenderun, Karakan, Kelebek, Kumru, Mavibaş, Selçuk, Tavuskuyruk, Trabzon, Trakya gibi ırklar bulunmaktadır. Her ırk kendi içinde farklı özellikleri olan bireyleri barındırmaktadır. Örneğin Taklacı ırkı içinde, Mavi (gök), Sabuni (boz), Arap, Miski, Çakmaklı, Beyaz, Sarı, Şekeri, Kırmızı, Kahverengi (çikolata), Yanardöner, Zeytini gibi alt bireyler yer almaktadır.
Evcil güvercinin atasının kaya güvercini (Columba livia) olduğu görüşü Darwin de dahil olmak üzere çeşitli araştırmacılar tarafından savunulmaktadır. Farklı bazı ortitologlar (kuş bilimciler) ise, evcil güvercinin 2 veya 4 tür yabani güvercin türünün melezlenmesi ile ortaya çıktığı görüşünü benimsemektedirler.

​

​

​