Azman, dalıcı ırktandır. Kısa gagalı uçucu ırkların içerisinde Denizli’de en yaygın ırktır. Denizli Bangosu da denilir. Adını buradan aldığı bilinmektedir. Denizli ili dışında neredeyse hiç yoktur. Kökeni Anadolu topraklarına dayandığı söylenmektedir. Azman güvercinleri İstanbul güvercini ile daha çok karıştırılır. Fakat İstanbul güvercini ile farklı özellikler taşır. Son yıllarda sayıları azalan bir güvercin türüdür. Buna da İstanbul güvercini ile ilgili yapılan araştırmalarda kullanılması sebep olmuştur.
Fiziksel Özellikleri: Kafa yapısı yuvarlak bir biçimdedir. Bangoda görülen köşeli kafa yapısı, patlak ve dışa çıkık gözler Azman ırkında görülmez. Bangolara oranla daha uzun boylu, sivri uçlu kanat yapısına sahip ve uçucudurlar.
Kafa yapısı incelendiğinde başın öne doğru bombe yaptığı ve iki göz arasından gaga ucuna doğru bir üçgen oluşturduğu görülür. Gaga, bangolara oranla uzundur. Gaga altında gerdan bulunur.
Göz büyük olmamalıdır. Patlak ve dışa çıkık görünmemelidir. Beyaz, renkli kuyruk ve renkli kanat-renkli kuyruklarda göz rengi siyahtan başka bir renk olmamalıdır. Karalı alaca ve Göklü alaca gibi renk düzenine sahip kuşlarda göz rengi koyu turuncuya yakın ve gri olabilmektedir. Gözlerde İstanbul Bangoların da görülen enseye yırtılma kesinlikle kabul edilemez. Göz orta irilikte ve koyudur. Göz çevresinin dokusu soluk, dar ve incedir.
Dışardan bakıldığı zaman simetrik bir görünüme sahiptirler, geniş bir göğüsleri vardır ve dik dururlar. Sırtları kısa omuzları ise geniş ve düşüktür. Kısa bir karınları vardır. Ayrıca gagalarının da kısa olduğu bilinir. Kanatları kısa olup sık tüylüdür. Azman güvercinlerinin bacakları ise orta uzunluktadır ve tüysüzdür. Parmaklarına baktığımızda ince olduğunu görebiliriz. Azman güvercinlerinin göğsünde veya boynunda gül olmamalıdır. Göğüste bulunabilecek tüy dönmeleri kesinlikle istenmez.
Denizli’de yetiştirilen azmanlarda tepe, paça ve tozluk görülmez.
Dayanıklı bir bünyeye sahip azman ırkı çok iyi bakıcılık yapar. Uzun ömürlüdürler. Azman güvercinleri akılı olmaları ve kümeslerine aşırı sadakatleriyle tanınırlar.
Uçum Özellikleri: Uçma konusundaki performansları iyi denebilecek düzeydedir. Havada 30-40 dakika kalabilirler. Uçuş yükseklikleri aldıkları eğitime bağlıdır ve direkt uçuşa geçen bir türdür. Çoğu zaman 10-15’li gruplar şeklinde uçarlar. Uçuşları sırasında birbirlerine çok yakınlaşarak grup oluştururlar. Kümes üzerinden neredeyse hiç ayrılmazlar ve pırıltı gösterildiğinde hızla kanatlarını kapatarak dalarlar. Bu özellikleri sebebiyle dolapçı ve döneklere refakatçi olarak uçurulurlar. Gruplarda belli bir sayı standardı aranmaz. Bu kuşlarımız filo uçucusu kategorisindedirler. Dolapçı ırkı ile birlikte uçtuklarında ise nokta yüksekliğe rahatlıkla çıkmaktadırlar. Alçaldıklarında tekrar kolayca yükseklik sağlayabilirler. Pırıltı verilmediğinde kümes üzerinde dar daireli turlarla sürekli manevralar yaparlar. Pırıltıya son derece duyarlı olup genellikle kümes içerisine inerler. Çok az bir dinlenme süresi sonrasında tekrar tekrar uçmaya olumsuz bir tepki vermezler. Her an uçmaya hazır ürkekçe bir yapıya sahiplerdir. Yırtıcı kuşların saldırısını önceden sezinleyebilen filo havada birbirine sıkıca kenetlenir, tam saldırı anında her biri ayrı yönlere açılarak hedef şaşırtırlar.
Yavru azmanlar tecrübeli gruplar içinde alıştırılmalıdır. Eğer birkaç yavru beraber uçurulursa saatler sürecek bir gezintiye razı olunması gerekecektir. Nesli takip edilmiş yavruları uçurduysanız pek korkmanıza gerek yok, gezinti sonrası hiç yorulmamışçasına yuvaya döneceklerdir.
Renk Yapısı: Hemen her renkte görülebilen azmanların en beğenilen renk varyasyonu kara kuyruklardır. Karakuyrukta kapak ( kuyruk altı beyaz tüyler ) olmamasına dikkat edilir. Ayrıca ciba (kanat-kuyruk) beğenilen ve aranan bir renktir. Denizli azmanlarında beyaz kuyruklu ciba bulunmaz. Kanat rengi neyse kuyruk renkleri de aynıdır. Son yıllarda değişik ırkların girişiyle beyaz kuyruklu cibalar da görülmeye başlanmıştır. Diğer beğenilen renkleri düz renkler, çiller ve çakallardır.
